[SF GOT7] Waiting...(2) BJack

เนื้อเรื่อง

© themy  butter

 

ความรักของเราจะอยู่ตราบนานเท่านาน

..ถ้าใจเรายังผูกกัน

แต่แล้วทำไมถึงเหลือผมแค่คนเดียว

he’s still here.. beside me

เขาที่(เคย)อยู่ข้างผม

“แจ็ควันนี้มีเพื่อนใหม่มาโรงเรียนเราด้วยนะ แจ็คน่าจะเห็นแล้วนะ เขามานั่งทับที่แจ็คด้วย” แจบอมเล่าเรื่องที่พบเจอมาให้แจ็คสันฟังเหมือนทุกๆวัน มือหนากางสมุดการบ้านออกมาสองเล่มเพื่อนั่งทำ

เขาไม่ได้เอางานเพื่อนมาลอกหรอก  เพียงแต่เขากำลังทำให้ใครอีกคนที่อยู่แสนไกลโดยไม่รู้เลยว่าใครคนนั้นกำลังนั่งซบบ่าตัวเองอยู่

“มันตัวอย่างเล็กอ่ะ บอมแทบจะต่อยมันแต่สงสารเห็นติ๋มๆ  มันมารื้อโต๊ะแจ็คด้วยนะ”

“.............”

“แต่บอมเอาของๆแจ็คมาไว้โต๊ะบอมหมดแล้วล่ะ แจ็คก็ย้ายมานั่งตักบอมได้นะ” พูดไปก็ยิ้มไปกับสายลมโดยที่ไม่มีใครตอบกลับมา ราวกับคนบ้า แต่ก็ขอบ้าเพื่อให้เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยเหอะ

“.... เมื่อไร.....”

“....................”

“เมื่อไรจะมารับบอมไปอยู่ด้วยกัน”

ราวกับรับรู้ลมจากทุกทิศโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่งจนแจบอมยกแขนขึ้นมาป้องเศษฝุ่นเศษดินแทบไม่ทัน  ก่อนลมนั้นจะหยุดไปแล้วแทนที่ด้วยเสียงกระซิบจากใครสักคนที่ไม่มีตัวตนทำเอาเขาแทบคลั่ง เขาจำเสียงนั้นได้

“แจ็คใช่มั๊ย แจ็คสัน! ฉันจำได้”

“ฮึก อะไรวะ กูว่าจะไม่ร้องแล้วนะ ฮึก”

-รัก-

Why not ... Where are you?

วันวานเหล่านั้นหายไปไหน วันที่เขามาอยู่ข้างกัน

รอแล้วรอเล่า

เขาก็ยังไม่มา

นานจาก 1 ชั่วโมง เป็น 1 วัน เป็น 1 เดือน

แจบอมของเขาหายไปไหน?

พลังงานไร้ร่างชะเง้อรอคอยใครบางคนจากหลุมศพของตัวเอง รอแล้วรอเล่าก็ไม่พบวี่แววของคนรักเลยสักนิด รอจนแทบจะหมดหวัง มันทรมานมากเลยนะสำหรับการรอคอยที่เวลาในโลกของเขาไม่ตรงกับโลกมนุษย์ ซึ่งเวลาในโลกของเขามันช่างยาวนานเหลือเกิน

หรือแจบอมของเขาจะเป็นอะไร!

อยากจะไปหาที่สุด แต่คำสัญญาที่เคยให้ไว้มันทำให้เขาอยู่ได้แค่ตรงนี้

แจบอมอยู่ไหน คิดถึง ...คิดถึงที่สุด

ถ้าเป็นมนุษย์อยู่ตอนนี้เขาคงร้องไห้ไปแล้ว เป็นวิญญาณมันเหมือนจะอยากร้องแต่มันไม่มีน้ำตา เขาเป็นพลังงาน มันรู้สึกแต่ร่างมันไม่ได้แสดงอาการ

พระเจ้าได้โปรด.. ผมอยากพบเขา

Some….

ดีใจ แต่เสียใจ

‘แจ็คสัน’

แจบอม!!  แจบอมเรียกผม ขอบคุณพระเจ้า

ดั่งหลุดจากพันธนาการที่มองไม่เห็น  จากที่ทำได้แค่ยืนอยู่ที่เดิม แต่บัดนี้เขาหลุดออกมาจากตรงนั้นได้แล้ว และที่มีคนเรียกชื่อมันเหมือนเป็นคำสั่งที่เขาต้องตามเสียงเรียกนั้นไป

ไปยังห้องๆหนึ่ง..

..ห้องของเรา

“อืมม ม จ แจบอม อึก อ่าา า”

“อื้มม นายสุดยอดจริงๆ”

“เรียกชื่อฉันสิอ่าา า ฉันจะได้ทำ อ๊าา ทำให้มันสุดยอดกว่านี้อีก”

“.........อืมม”

“เรียกสิ ...  นายเรียกฉันสิ”

“ แจ...”

“จินยองไง”

“จ  จินยอง...”

“ดีมากครับที่รัก”

นี่ใช่มั๊ยคือเหตุผลที่เขาไม่มา

นี่ใช่มั๊ยคนที่เขาบอกอยากจะต่อย

นี่ใช่มั๊ยคือสิ่งที่แจบอมอยากให้รู้ถึงได้เรียกเขามา

...นี่ใช่มั๊ย

น้ำตาไม่มีสักหยด ไม่มีเลย แต่รู้สึกเหมือนมันกำลังไหลริน

รู้สึกเจ็บไปหมด แต่ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหน

เขายังต้องรออยู่มั๊ย ในเมื่อแจบอมไม่ต้องการให้รอแล้ว

เขามีคนที่เขารักใหม่ไปแล้ว

Nomore.. the beautiful night in the past

คืนสวยงามเหล่านั้นมันไม่มีอีกแล้ว

‘รอบอมนะ บอมจะไปอยู่ด้วย’

‘................’

‘แจ็คอย่าเงียบดิ่’

‘..............’

‘แจ็ค’

‘บอม.. ไม่ต้องยึดติดกับแจ็คแล้วนะ’

‘ม ..หมายความว่าไง’

‘อยากอยู่กับเขาก็ไปหาเขาเหอะ’

‘แจ็ค’

‘อีกนานนะกว่าเราจะเจอกัน แจ็ครอได้ แต่บอมเป็นมนุษย์ บอมรอไม่ได้หรอก’

‘ไม่อ่ะ บอมรอได้’

‘วันนี้.... บอมยยังรอไม่ได้เลย’

‘ไม่อ่ะแจ็ค บอมไม่ได้อยากทำมัน จินยองมัน.... ’

‘ไม่เป็นไรนะที่รัก ให้เรื่องของเรามันจบตรงนี้เถอะ นายจะได้ไม่ทรมาน’

‘จ..’

‘จริงๆรักของเรามันไม่ควรมีเลยด้วยซ้ำเนอะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เคยให้กัน’

‘ไม่ บอมจะรอ บอมไม่ได้รักจินยอง ฟังนะแจ็คจินยองมัน.. อืมมม’

‘นี่คงเป็นจูบลาสำหรับเรานะ’

‘.................’

‘อยู่ที่การตัดสินใจของบอมแล้วกัน ใช้ทุกวันให้มีความสุข อย่าเศร้าอีกเลย’

‘...................’

‘รักนะครับ’

‘...รักแจ็คเหมือนกัน’

“แจ็คสัน”

“รอบอมนะ”

“หยุดพูดถึงมันได้แล้ว!!!! มันตายไปแล้วก็ตายๆไปสิ ทุกคนเป็นห่วงนายนะแจบอม หยุดทำตัวเหมือนคนบ้าที่เอาแต่เพ้อถึงคนที่ตายไปแล้วสักที!”

“ไม่เป็นฉันไม่รู้หรอก ..ฉันรักเขามากเกินกว่าที่พวกนายจะรักแม่ของพวกนายซะอีก ถ้าอยากได้ตัวฉันนักก็เอาไป แต่ใจฉันมันไม่มีสำหรับนายหรอกจินยอง”

“ถ้ารักมันมากก็ตายตามกันไปเลยดิ่!”

“ไม่ เราสัญญากันแล้วว่าเราจะรอจนกว่าจะถึงเวลาของฉัน”

My love, I'm waiting for you.

ไม่ว่ายังไง ก็ยังอยากรออยู่ดี

ผมหวังว่าปาฏิหาริย์ของเราจะมีจริง

วันที่เราได้พบกันอีกครั้ง

ต่อให้เป็นร้อยๆปีผมก็จะรอ

เพราะเขายังอยู่ในใจของผม

และถ้าถึงวันนั้นเขาไม่เลือกผมแล้ว ผมจะยอมรับมันแต่โดยดี

Tonight… tomorrow… or the next night…

I'll wait for you forever.

 

-end write-

< Waiting 1